Prolog: Początek

„Jesteśmy jedni dla drugich pielgrzymami,

którzy różnymi drogami zdążają w trudzie na to samo spotkanie.”

- Antonine de Saint - Exupery

Kroniki Proroka Codziennego nr.1:

Pomysł na te historię już dawno zrodził się w mojej głowie i układał powoli.

Kilka pomysłów natchnęły mnie też różne autorki historii dramione aż w końcu wszystko sobie poukładałam.

Nie wiem czy będzie to nowa historia, ale może mi się uda, kto wie?

Ostatnio za często rezygnuje i mam wrażenie, że w pewien sposób wypalam się ze swoją twórczością.

Chciałabym tą historią pokazać, że jest inaczej.

Przy okazji przepraszam za obecny wygląd bloga.

Nagłówek, który wybrałam jest całkiem ładny, ale zamówiłam już szablon i czekam na jego wykonanie.

(5 lat po bitwie o Hogwart) 

***

W życiu wszystko bywa takie nieprzewidywalne.

                Nie da się wszystkiego zaplanować tak dokładnie i mieć pewność, że się właśnie spełni a przynajmniej ona tak właśnie myślała.

                Gdyby ktoś jej kiedyś powiedział, kto zostanie jej mężem nie uwierzyłaby za żadne skarby świata. Przecież to śmieszne. Ona czarownica pochodząca z rodziny mugoli, dla większości zwykła Szlama miałaby zostać narzeczoną, a później żoną bogatego i wyniosłego arystokraty? Przecież to by było śmieszne. A jednak. Nie miała pojęcia, kiedy jej własne życie tak bardzo się zmieniło. Kiedy stała się kimś całkiem innym.

                Gdzie zatraciła swoje ideały?
                Co z tym w co wierzyła do tej pory?
                Czy ma jeszcze jakąś szansę na normalność?
                 Czy on zniszczył wszystkie jej wartości jakie kiedykolwiek posiadała?

                Nie znała odpowiedzi na te pytania. Wiedziała tylko jedno. Musi odejść. Ratować swoje życie zanim pogrąży siebie i dziecko, które nosiła w  łonie.

                Musiała się uciekać póki ma jeszcze jakiekolwiek szansę. Póki zło nie zawitało ponownie w jej życiu i nie wciągnęło w niebezpieczeństwo wszystkich, których kochała.

Panując nad łzami, które kręciły się jej w oczach napisała kilka słów na kartce papieru, który znalazła.

Kochany…

Wybacz, że zachowuje się jak tchórz i odchodzę w ten sposób.

Nie wiem czy kiedykolwiek mi wybaczysz, ale nie mogę inaczej.

 Pogrążasz się coraz bardziej i nie widzisz jak dramatyczne są w skutkach

Decyzje, które podejmujesz. Mam nadzieję, że zrozumiesz to wszystko,

Nim będzie za późno. Wtedy będziesz wiedział, gdzie mnie odnaleźć.

Twoja na zawsze Hermiona Granger.

                Dopiero, gdy spojrzała na podpis spostrzegła, że podpisała się swoim panieńskim nazwiskiem, ale nie zmieniła tego. Tak to właśnie ona. Hermiona Jane Granger i jej historia.

C.D.N.

Na zakończenie:

Dość krótkie i nie tego pewnie się spodziewaliście. Przepraszam za zawód z mojej strony, ale może was zainteresuje? Myślę teraz w jakich czasach obsadzę te historię, ale myślę iż najlepiej wszystko zacząć od początku. Pokazać jak to wszystko się zaczęło i co sprawiło, że Hermiona zmuszona była uciekać a przede wszystkim kim jest jej tajemniczy mąż. Mam nadzieję, że was zainteresowałam i zostaniecie ze mną. Nie pisałam jeszcze niczego podobnego i aby mi się udało.